Toni Erdmann

Toni Erdmann, baba ve kızını mizahi duygularla birleştirmeye çalışan hayali bir karakter olarak karşımıza çıkıyor. Bunu yaparken babalık görevinden de asla vazgeçemiyor.

Kariyerinde ilerlemeye çalışan, bunu yaparken kendisi olmaktan vazgeçerek mutsuz bir yaşam sürdüren Ines (Sandra Hüller)’e babası Winfried / Toni Erdmann (Peter Simonischek) yetişir. Kızını doğum günü için ziyarete giden Winfried, kızıyla babası olarak iletişim kuramadığını gördüğünde, onun karşısına, onun dünyasından biri gibi çıkar.

Rekabet dünyası içinde farklı biriymiş gibi davranan karikatürize bir tip Toni Erdmann. İşin içine mizah katmasa film ikinci yarıda çekilmez bir hal alacaktı. Kattığı mizahtan mı yoksa artık sıkılmış izleyicinin sinir krizine girmesinden mi bilinmez ama salonda birkaç kahkaha duyabildik. Sona doğru verilen çıplaklar partisi ise biraz uzun sürdü. Gereksiz bakışmalar eşliğinde oyuncularla beraber durumu anlamlandırmaya çalıştık.

Filmin çıkış noktası güzel; ancak işleyiş şekli ile izlenmeyi zorlaştırıyor. Rekabet, iş dünyası, başkası gibi görünerek birbirini etkilemeye çalışan insanlar, bütün bu sıkışmışlığa karşın rahatlamak için seçilen yollar… Tüm bunları yüzünüze vurmak için ortaya çıkan anti kahraman Toni Erdmann. Komik ama yüzleştirdiği durumdan ötürü de bir o kadar sevimsiz. Belki de Alman stili mizahtandır bilemiyorum, Toni Erdmann’ın esprileri, kızını bile zor güldürürken bu ikisinin arasında gibi bir şeydi. Onun baba yüreğini anladığımız için anlayışla karşılıyoruz.